قطعا من تو همون راه رو موندم و دارم اخرین برگ منوچهر طاهرزاده رو گوش میدم و یک دنیا دغدغه ی کودکانه دارم،

،
ویرگول میذارم و مکث میکنم و یک دنیا حرف رو نمی‌ نویسم

ساکمو بستم

کوشی پس؟

اصن خیلی دوسش داشتم و‌ ارزوم بود که خوابم واقعی و این زمان و مکانی که الان هسم خواب می بود

الان دلم خیلی خیلی واسش تنگ شد
کی پاسخ گوئه ؟ :/...

در دلم آهن تفتیده بسیاری هست

))

و میتونم بگم بیشتر وقت ها

افرین

ع منم یادمه ولی هیچوقت منو فالو نکرد

نمی شناسمش درست

عه
بیا یکی دیگه ام یادشه

تو اون دنیا جاذبه انقد کم بود ک وقتی میپریدی هوا خیلی میرفتی بالا برای همین حس پرواز رو تجربه کردیم
اما همش فرار میکردیم و ترس از اینکه اون موجود مارو بگیره

#خواب

ولی من ب همه قول میدم دلم ب هیچی تنگ نشه: ))
دلتنگی را چ سود؟

جانا سخن از زبان ما می گویی..